In mijn zenhuisje heb ik 350 unieke mensen mogen begeleiden op hun pad naar meer bewustwording. Op hun ritme zag ik ze op adem komen. Hun lichaam en geest voelde ik verstillen. Ik beluisterde hun uniek verhaal en mocht getuige zijn van hun verinnerlijkingsproces. Meer dan zij zelf vermoeden, hebben ze me elk op hun beurt sterk geïnspireerd. Daar kan ik alleen maar dankbaar voor zijn.
Nu is het tijd om deze mooie ruimte te gebruiken om er in alle stilte te schrijven aan zingevingsverhalen. Zo sterk ik een gedeelde menselijkheid heb gevoeld in alle trajecten die ik heb begeleid, zo sterk voel ik nu de goesting om verhalen uit onze wereld op te halen en er binnen de muren van het zenhuisje zorgvuldig woorden aan te geven.
Mijn schrijvershuisje is geboren. Veel verandering in meubilair zal dit niet vragen. Alleen mijn focus verplaatsen.